Dialogue in the dark (E τάξη)

Οι μαθητές του Ε1 τμήματος γράφουν τις εντυπώσεις τους μετά την παρακολούθηση του προγράμματος Dialogue in the dark  στο θέατρο Badminton .

 

 

Advertisement

Ένα συνεργατικό παραμύθι… (μέρος β΄)

Με μεγάλη χαρά, λάβαμε  τα κείμενα από τους φίλους μας του 14ου Δ.Σ. Ηρακλείου Αττικής. Προσπάθησαν  να  γράψουν σύμφωνα με όσα τους μεταφέραμε με τις εικόνες μας. Τα συνεργατικά παραμύθια  μας  είναι  έτοιμα!
Σας τα παρουσιάζουμε σε ψηφιακή μορφή.

 

 

«Να σου πω τι έμαθα»

Ένα συνεργατικό παραμύθι… ( μέρος α΄)

Μάθαμε να γράφουμε παραμύθια…έχουμε τη μυστική συνταγή. Σκεφτήκαμε όμως πόσο καλύτερα θα ήταν αν προσπαθούσαμε να γράψουμε ένα συνεργατικό παραμύθι με τους συμμαθητές μας από το 14ο Δ.Σ. Ηρακλείου Αττικής.
Πώς όμως θα ήταν δυνατό κάτι τέτοιο;
Για όλα υπάρχει μια λύση! Εμείς θα κάναμε την εικονογράφηση του παραμυθιού και οι φίλοι μας θα έγραφαν αυτά που θα προσπαθούσαμε να τους δείξουμε…Συζητήσαμε πρώτα το σενάριο της ιστορίας μας, Στη συνέχεια προσπαθήσαμε να σκεφτούμε τρόπους να το αποδώσουμε εικαστικά. Εδώ μας φάνηκαν χρήσιμοι οι «θησαυροί» του καλοκαιριού, βότσαλα που είχαμε μαζέψει.
Πιάσαμε δουλειά…

 

 

Τα καταφέραμε …ώρα για να φωτογραφίσουμε την ιστορία μας!

 

Όλες τις φωτογραφίες τις βάλαμε σε μια παρουσίαση και τις στείλαμε στους φίλους μας….

Σε ομάδες γράψαμε τη δική μας εκδοχή του παραμυθιού, περιμένοντας με ενδιαφέρον  να διαβάσουμε και των συνεργατών μας.

 

«Να σου πω τι έμαθα»

Δραστηριότητες στο πλαίσιο Comenius ( Β1, Β2, Β3 )

Τα μάτια ενός παιδιού…

Ένα κοινωνικό – εκπαιδευτικό πείραμα …

 

Σε πολλές κοινωνίες, τα παιδιά είναι προσωποποίηση της αθωότητας. Πιστεύεται ότι είναι εξαιρετικά εύθραυστα και δίνεται μεγάλη προσοχή στην σωστή ανάπτυξή τους μέσω των επηρεασμών που δέχονται κυρίως από τους γονείς. Μέσα στους επηρεασμούς αυτούς είναι και ο τρόπος που αναμένεται να συμπεριφέρονται στους άλλους ανθρώπους.

Οι ενήλικες  λοιπόν είναι σίγουροι, για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται τα παιδιά τους, στα άτομα με αναπηρίες… και έτσι τα συμβουλεύουν. Στόχος της Noemi είναι να αλλάξει αυτόν τον τρόπο. 

 

Το πείραμα δείχνει τη διαφορά μεταξύ των αθώων απόψεων σε σύγκριση με εκείνες ενός ενήλικα.

Πηγή: 14ο Δ.Σ. Ηρακλείου Αττικής

Διάλογος στο σκοτάδι (Δ2)

Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές – Το Παιχνίδι

Το ηλεκτρονικό παιχνίδι «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές» είναι ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι με θέμα τους πρόσφυγες που έχει σχεδιαστεί για να παιχτεί μέσα στη σχολική τάξη ή με τους γονείς στο σπίτι.

Το παιχνίδι έχει δυο παιδαγωγικούς στόχους:

• Να ενημερώσει τα παιδιά για όσα συμβαίνουν στις χώρες καταγωγής των
  

  προσφύγων, τις δυσκολίες και τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν στην απόφασή τους να φύγουν για να σωθούν.

• Να παρουσιάσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους οργανισμούς αρωγής των προσφύγων και να τα ευαισθητοποιήσει ώστε να κατανοήσουν τη θέση και τα προβλήματα κάποιων ξένων που ζουν στην Ελλάδα.

Στο παιχνίδι περιγράφεται ρεαλιστικά η κατάσταση μιας χώρας που έχει δικτατορία και στην οποία καταπατούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Όλα ξεκίνησαν από το ομώνυμο βιβλίο, στο οποίο παρουσιάζεται η καθημερινή ζωή ενός δεκάχρονου αγοριού μέσα από τις εκθέσεις που γράφει στην Ε΄ δημοτικού.

«Εκείνη τη χρονιά ήρθε από κάπου μακριά ένα καινούριο παιδί στην τάξη, ο Ναβίντ, που δεν ξέρει καλά ελληνικά και που είναι όχι μαύρος- μαύρος, αλλά σκούρος, μαυριδερός…

Αλλά ποιος είναι αυτός ο Ναβίντ; Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί φυσικά όταν έχουμε διακοπές δεν πάμε στο σχολείο…»

Και έτσι ξεκινάει μια ιστορία με πολλά γιατί…

Το παιχνίδι μας μεταφέρει στη χώρα του Ναβίντ, προτού φτάσει στη χώρα μας. Στην πατρίδα του έχουν δικτατορία, όπου κυνηγούν τους ανθρώπους για τις ιδέες τους, με αποτέλεσμα ο Ναβίντ και η μητέρα του να προσπαθούν να φύγουν, όπως πολλοί άλλοι, για να σωθούν και να φτάσουν στην πρώτη ασφαλή χώρα, την Ελλάδα.

Τι θα κάνει ο Ναβίντ; Θα τον κυνηγήσουν; Πού πρέπει να απευθυνθεί για βοήθεια; Θα βρει βοήθεια ή θα πέσει θύμα εκμετάλλευσης; Πώς θα βγει από τη χώρα και πώς θα ταξιδέψει; Τι χρειάζεται να έχει μαζί του; Τι θα αντιμετωπίσει στο ταξίδι; Πολλά ερωτηματικά που ξεδιαλύνονται στην πορεία του παιχνιδιού καθώς ο παίκτης κινείται στην οθόνη του υπολογιστή.

Πηγή : Graeca sunt, non leguntur

 Κάνοντας κλικ στην εικόνα μπορείτε να ακούσετε και να ξεφυλλίσετε μέρος του βιβλίου.

“Μαθαίνοντας στα παιδιά να αγαπούν” 40 έτοιμα μαθήματα για τις τάξεις Δ΄, Ε΄, Στ΄

 

Οι συγκρουσιακές καταστάσεις δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κάτι το ανεπιθύμητο, γιατί αποτελούν μέρος της ζωής και σημαντική πτυχή της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και των παιδιών. Γι’ αυτό και μπορεί να δημιουργούν ευκαιρίες για μάθηση και πρόοδο, και να συμβάλλουν στην κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Αρκεί η σύγκρουση να αντιμετωπίζεται νωρίς και συστηματικά, για να λειτουργεί ως παιδαγωγική ευκαιρία. Έτσι, η ειδοποιός διαφορά εντοπίζεται κυρίως στο αν οι συγκρούσεις θα επιλυθούν με τρόπο «καταστροφικό», δηλαδή με εξαναγκασμό, απειλές και ποινές, ή «εποικοδομητικό», δηλαδή με την εφαρμογή καλοσχεδιασμένων στρατηγικών. Το σχέδιο εργασίας “Μαθαίνοντας τα παιδιά να αγαπούν” δεν έχει ως στόχο μόνο  να εντοπιστούν οι σχέσεις αιτίου – αποτελέσματος, αλλά επιχειρεί την αλλαγή προβληματικών συμπεριφορών, με αλλαγή της οπτικής γωνίας – τροποποίηση της σκέψης και στο τέλος με την αξιολόγηση εντοπισμό των αλλαγών μετά την προσπάθεια.

πρόγραμμα συναισθηματικής νοημοσύνης

Πηγή : pappanna

Ούτε καλύτερος , ούτε χειρότερος , απλά διαφορετικός (συμπεράσματα)

Λίγο πριν το τέλος της φετινής σχολικής  χρονιάς κάναμε τον απολογισμό μας. Κάτσαμε για ακόμα μια φορά στον γνωστό και αγαπημένο μας κύκλο. Φέραμε στο νου μας όλα όσα κάναμε κατά τη διάρκεια του Προγράμματος Αγωγής Υγείας που υλοποιήσαμε. Θυμηθήκαμε δραστηριότητες και παιχνίδια που παίξαμε. Όλα αυτά μας βοήθησαν να διατυπώσουμε τα συμπεράσματά μας, όλα όσα θα προσπαθήσουμε να πάρουμε μαζί μας ως εφόδια για τη συνέχεια.

Το ημερολόγιο ενός κακού

Διαβάσαμε την ιστορία «Το ημερολόγιο ενός κακού» από το βιβλίο της ΕΨΥΠΕ «Μίλα μη φοβάσαι» . Συζητήσαμε τα συναισθήματα του ήρωα. Προσπαθήσαμε να μπούμε στη θέση του , να αντιληφθούμε τις αιτίες των πράξεών του καταργώντας την ύπαρξη στερεοτύπων σχετικά με τα λεγόμενα «κακά παιδιά».

Εργαζόμενοι σε ομάδες καταγράψαμε όλα όσα πιστεύαμε ότι ο ήρωας  ήθελε να πει στους δικούς του αλλά ποτέ δεν το έκανε. Σκεφτήκαμε πόσο πιο σωστό  είναι να λέμε ότι μας στενοχωρεί  και να το επιλύουμε, παρά να το κρατάμε μέσα μας και αυτό να μας οδηγεί σε λάθος πράξεις.